معارف دینی
فاطمه (س)؛ شاخِ طیبه
فاطمه (س)؛ شاخِ طیبه
خداوند متعال در قرآن مجید فرموده است:
«أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ»
«آیا ندیدی که خداوند چگونه کلمه‌ی نیک را به درختی نیک تشبیه کرده است که ریشه‌اش استوار و شاخه‌هایش به آسمان می‌رسد؟» (سوره ابراهیم، آیه ۲۴)
روایت شده است که حضرت امام باقر (ع) فرمودند:
«در این آیه، «درخت» اشارت به حضرت محمد مصطفی (ص) است، «تنه» آن حضرت علی (ع)، «میوه‌هایش» امام حسن (ع) و امام حسین (ع)، «شاخه‌ی اصلی» آن حضرت فاطمه زهرا (س)، و شاخه‌های فرعی و جزئی‌اش ائمه اطهار (ع) هستند.»
(شواهد التنزیل، حاکم حسکانی، جلد ۱، صفحه ۳۱۱؛ بحارالانوار، مجلسی، جلد ۲۴، صفحه ۱۳۹)
