فاطمه (س): معیارِ امتحانِ الهی
فاطمه (س): معیارِ امتحانِ الهی
در آیات ۳۵–۳۶ سورهٔ المدثر، خداوند می‌فرماید:
«إِنَّهَا لِإِحْدَى الْكُبَرِ * نَذِيرًا لِلْبَشَرِ»
«بی‌گمان این یکی از وقایع بسیار عظیم است که هشداردهنده‌ای برای بشریت محسوب می‌شود.»
در ذیل این آیه آمده است که در روز قیامت، انسان‌ها با یکی از بزرگ‌ترین امتحان‌های الهی روبه‌رو خواهند شد که موضوعات گوناگونی دارد؛ و از جملهٔ این موضوعات، حضرت فاطمهٔ زهرا (س) هستند.
همان‌گونه که امام محمد باقر (ع) فرمودند:
«إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ نَذِيرًا لِلْبَشَرِ، قَالَ: يَعْنِي فَاطِمَةَ (س)»
«منظور از «إِحْدَى الْكُبَر» در این آیه، فاطمه (س) است.»
(بحارالأنوار، مجلسی، ج ۲۴، ص ۳۳۱؛ تفسیر قُمّی، ج ۲، ص ۳۹۶)
از این رو، معلوم می‌شود که حضرت فاطمهٔ زهرا (س) تجلیِ «الکُبَر»—یعنی یکی از مهم‌ترین مسائل قیامت—هستند و ذاتی بزرگوارند که در آن روز دربارهٔ ایشان از همهٔ انسان‌ها پرسش خواهد شد.
لازم به ذکر است که بر اساس روایتی دیگر، «ولایت» نیز در میان «الکُبَر»—یعنی مسائل عظیم روز قیامت—قرار دارد.
(الکافی، ج ۱، ص ۴۳۴)
